چه خوش خیال است...

فاصله را می گویم،

به خیالش تو را از من دور کرده،

نمیداند تو جایت امن است،

اینجا،

میان دلم...

اگر کسی تو را عصبانی کند باز هم درسی به تو آموخته؛زیرا محدودیت های تو را نشان داده است.

میلاد علی بن موسی الرضا،ماوای دل شکستگان و تکیه گاه درماندگان،بر دلدادگان بارگاه و حریمش مبارک باد!

طبال! بزن، بزن که نابود شدم

بر " تار " غروب زندگي، " پود

" شدم

عمرم همه رفت، خفته در کوره ي

مرگ

آتش زده ، استخوان بي دود شدم

"کارو"

دنیا دار نامردیه....اگه کسی بت گفت دوست دارم ازش بپرس تا ساعت چند.....؟

یکرنگ ک باشی زود چشمشان را میزنی...

خسته میشوند از رنگ تکراریت...

این روز ها دوره رنگین کمان هاست...!!!!!

چ شباهت متفاوتی بین ماست...

تو دل شکسته ای و من دلشکسته ام!!!!!!!!!!!

نمیدانم چرا جسد انهایی ک میگفتند (بی تو میمیرم) هرگز پیدا نشد!!!

پرسید ک چرا دیر کرده است؟

نکند دل دیگری او را اسیر کرده است؟

خندیدمو گفتم او تنها اسیر من است.فقط دقایقی چند است ک تاخیر کرده است امروز هوا بارانیو سرد است...شاید موعد قرار تغییر کرده است!

خندیدو ب سادگی ام گفت:فک نکن عشق پاک تو اورا زنجیر کرده است،در آینه ب خود نگاه کردم...عجب عشق او مرا پیر کرده است!

......راست میگفت او سالهاست دیر کرده است!!!!!

کاش نجابتم را بهانه ای برای رفتنش نمیکرد ک با دیدن هرٍ،هرزه ای بگویم اگر مثل این بودم او نمیرفت!!!

هرگاه از شدت تنهایی ب سرم هوس اعتماد دوباره میزند،خنجر خیانتی را ک در پشتم فرو رفته را در میاورم؛میبوسمش...صیقلی عاشقانه...اندکی نمک رویش...نوازشش کرده و دوباره سر جایش میگذارم...!

از قول من ب آن لعنتی دیوانه بگویید.. خیالش تخت...منه دیوانه هنوز ب خنجرش هم وفادارم!

رفتی؟ب سلامت،من خدا نیستم بگویم صدبار اگر توبه شکستی باز آی...آنکه رفت ب حرما آنچه با خود میبرد حق بازگشت ندارد.

رفتنت مردانه نبود!لااقل مرد باشو بر نگرد...خط زدن بر من پایان من نیست بلکه آغاز بی لیاقتی توست!!!

چرامیگویند “ها” علامت جمع است؟

“تن” را با “ها” جمع کنی خودت میمانی و خودت.

واژه عشق چه هرز رفته!!!این روزها هر احساس بی سروپایی راعشق می نامند…

حوصله ات که سر می رود ؛

با دلـــــــــــــم بازی نکن ،

من در بی حوصلگی هایم با تو زندگی کرده ام.

هنوز هم ، حوالی خواب های

کاش می دانستم این سرنوشت را چه کسی برایم بافته…

آن وقت به او می گفتم یقه را آنقدر تنگ بافته ای که بغضهایم را نمیتوانم فرو ببرم…

شاید اگر

انسانیت

هم مارک دار بود

خیلی از آدم ها آن را به تن می کردند !

دیـــروز ، همیـــن حوالـــی

زلـــزله ای آمــد…

حـالا همـه حـالـمــ را می پـرسند !!!

بـی خـبـر از اینـ ـکـه ” مــن”

بـه ایـن لـرزیـدنـهـا

سالهـاسـتــ کـه عـادتـــ کـرده امـــ…

بـه لـرزشـهای شـدید شـانه هایـمــــ

و تـرکــــهای عمــیــق قــلــبــمـــ…

امـّـا هنـوز ” خـــوبــم !!!

یــک لبخنـــدم را بسته بندی کرده ام

برای روزی که اتفاقی تـــو را می بینم …

آنقدر تمـــــــــیز میخندم

که به خوشبختــــی ام حســــادت کنـــی …

و من در جیب هـــایــــم

دست های خالـــی ام را فریب دهـــم

که امن ترین جای دنیـــا را انتخاب کرده انــد …

جـــــدا که شدیم…

هر دو به یک احســـاس رسیدیم

تو به “فراغـــــــــــت”

من به “فراقــــــــــــت”

یک حرف که مهم نیست….

وقتی حرف از صـــــداقـــــــت شد...

صـــــــــدا

قــــــــــط

شـــــــــد!!!